Wat is de nieuwe rol voor de classis?

In de Protestantse Kerk in Nederland vindt een nieuwe bezinning op de classis plaats. Er zitten veranderingen in de lucht. Dr. P. van den Heuvel licht toe.

Hoe zal de classicale vergadering er in de toekomst uitzien? Hoe wordt ze samengesteld en wat zullen haar taken zijn?  

Als we nadenken over de toekomst is het altijd verstandig terug te vragen naar het verleden. Hoe is de classis ontstaan? Wie gingen er vroeger naar de classicale vergaderingen en welke bevoegdheden hadden deze vergaderingen? Wat is essentieel en wat van minder belang?

Het gaat er immers niet alleen om hoe we die vergaderingen nú ervaren. Persoonlijk bewaar ik goede herinneringen aan deze bijeenkomsten. Ik denk aan een classicale vergadering in Gorinchem waar ds. L. Blok sprak over ‘Prediking en pastoraat’. Daar staken we wat van op. Ook aan Dokkum denk ik, waar we een intensieve discussie voerden over ‘Wat is er aan de hand met het ambt?’ of aan de talloze vergaderingen over het Samen op Wegproces. Daar spatten soms de vonken vanaf, want er stond wat op het spel. Maar eerlijk is eerlijk, er waren ook heel wat vergaderingen waarbij je dacht: ik had mijn tijd beter kunnen besteden. Veel ambtsdragers herkennen zulke herinneringen, zowel goede als slechte. Ze spelen mee, maar kunnen niet de doorslag geven.

Oorsprong

De oorsprong van de classis ligt in Zwitserland. De synode van Lausanne verdeelde in 1537 het kanton Vaud in zes rayons die ‘classes’ werden genoemd. Het woord ‘classis’ betekent oorspronkelijk zowel ‘bijeenkomst’ als ‘vloot’: een verzameling schepen die samen opvaren. In die Zwitserse classis berustte de leiding bij een deken die opzicht hield over leer en leven van de predikanten.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 23 maart 2017.