Waar bent u naar op zoek?

column

Bidden

03-02-2020

Bidden leerde ik al vroeg van mijn vader en moeder. Op mijn knieën voor mijn bed, voordat ik ging slapen, tegen mijn moeder aangeleund in de kerk en zittend aan tafel voor en na het eten.

‘Je kunt overal bidden,’ zei mijn moeder altijd. ‘Op je fiets, lopend op straat of in je bed.’ Een gebed kon bestaan uit veel woorden, of uit zomaar één woord. ‘Help’, bijvoorbeeld. Een gebed kon stil zijn of hardop gezegd of gezongen worden. 

In de loop van de jaren ontdekte ik dat er vele manieren zijn waarop mensen bidden. Ik zag mensen met geheven handen bidden in de kerkbanken, of voorin de kerk op hun knieën. Ik zag ze zomaar stilletjes met hun gezicht in hun handen, terwijl de tranen door hun vingers drupten. Mensen bidden in groepen en alleen in de binnenkamer. Ik ging deelnemen aan kringgebed: gebed waarbij ‘op het rijtje af’ gebeden wordt of waarbij willekeurig iemand het gebed oppakt.

In Azië leerde ik ‘Chinees bidden’ of ‘Thais bidden’ kennen (ligt eraan in welk land je bent). Daarbij bidt iedereen tegelijkertijd hardop door elkaar heen. En omdat ik me soms in een gemeenschap bevind waarin iedereen een andere taal spreekt, gebeurt het soms dat ik mensen in vijf verschillende talen hoor roepen tot God. Het klinkt als een zee. Het geluid van de gebeden zwelt aan, wordt zachter, totdat de zaal weer stilvalt.

Ik ontdekte Koreaans bidden. Dat gebeurde een beetje per ongeluk toen er Koreaanse vrienden bij ons op bezoek kwamen. Na een korte groet gingen ze zomaar een minuut of twee met gebogen hoofd op de bank zitten. Het bleek dat ze de tekst uit Lukas 10:5 in praktijk brachten: ‘En welk huis u ook maar binnengaat, zeg eerst: Vrede zij dit huis!’. 

Bidden… praten met God. Adem die uitgepraat, uitgezucht, uitgezongen of uitgehuild wordt tot de hemelse Vader. En wanneer je beseft dat al deze gebeden gehoord worden, kun je wel eens helemaal stilvallen. Ongelofelijk, dat we een God hebben die al deze soorten en vormen van gebeden hoort en verhoort.

Marieke den Butter