Kerkenraad moet in shopgedrag de pijn en het verlangen van gemeenteleden onderkennen

Steeds vaker bezoeken kerkgangers op zondag een kerkdienst buiten de eigen gemeente, constateert ds. J.K.M. Gerling.

De reden voor mensen om te gaan shoppen loopt uiteen, maar een steeds terugkerend thema is het ervaren van een gemis. Men mist iets in de eigen gemeente.

Dat kunnen bepaalde accenten in de prediking zijn. Vaker ligt het gemis op liturgisch vlak. In de gemeente waar men gaat shoppen, is een liturgische praktijk die als beter of in ieder geval als een aanvulling wordt ervaren.

Opvallend is ook dat de kinderen vaak als argument worden gebruikt. In de gemeente waar geshopt wordt, is een verkondiging of liturgie die de kinderen meer aanspreekt. Of de kinderen daarmee als spreekbuis voor de ouders worden gebruikt, laat ik hier in het midden.

Individualisering

Hoe komt het dat het shopgedrag in de kerk de laatste jaren zo’n vlucht heeft genomen? Dat kunnen we uiteraard niet los zien van allerlei ontwikkelingen in de maatschappij. Ik noem de toegenomen en toenemende individualisering. Deze houdt geen halt bij de muren van de kerk. We zien in onze samenleving een sterke nadruk op het ‘ik’ dat zijn eigen keuzes maakt. Gemeenschapszin komt als gevolg daarvan onder druk te staan.

Ook in de kerk neemt de individualisering toe. Als er keuzes gemaakt moeten worden tussen wat ik vind of ervaar enerzijds en het belang van de gemeenschap anderzijds, valt vaker dan vroeger het muntje de kant op van het persoonlijke belang. Toegenomen shopgedrag past in die lijn.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 7 oktober 2016. (We hebben momenteel een mooi aanbod voor nieuwe abonnees.)