Waar bent u naar op zoek?

column

Genade en gebed

03-09-2012

Terug in het alledaagse leven vergeten we het gezinskamp niet.

‘Willen jullie allemaal één keer per week voor deze jongens bidden?’ Het gezinskamp loopt ten einde. Tijdens de laatste avond blikken we terug op de prachtige week. Alle kinder- en jongerengroepen komen voorbij, van klein tot groot. De leiding van de laatste groep vraagt om gebed. Een week lang is ze met de jongens opgetrokken. De Bijbel ging open, studies en gesprekken over genade vonden plaats. Ze hebben vast en zeker gedeeld wat er speelt in hun leven. Morgen gaan ze weer naar huis, terug naar het gewone leven, met alles wat op hen afkomt. En daarom roept de leiding op tot gebed. Gebed voor de jongens.

Het programma gaat verder. Nog meer terugblikken. Muziek en getuigenissen. Een lach en een traan. En dan nog een verzoek om te bidden. Eén keer per week maar. Gebed voor gezinnen die ook weer naar huis gaan.

Gezinskamp 2012. Stapelbedden en oordopjes. Vroeg uit de veren. Zeskamp met waterballet. Modderige survival. Aardappels koken voor 270 man. Gangwacht en corvee. Oude bekenden en verrassende ontmoetingen. Openhartigheid tijdens het kampvuur. Avondsluiting en avondgebed. Dienen en gediend worden. We doen het allemaal met en voor elkaar.

Gezinskamp 2012. ‘Genade alleen’. Stille tijd en bijbelstudiegroep. We lezen persoonlijk en samen uit Jesaja, Titus en de Psalmen. En ook uit Galaten en Timotheüs. Ik kom opnieuw onder de indruk van genade. Genade die mij niets kost maar waarvan de prijs zo hoog was. We denken na over de uitwerking en de vrucht van genade. We zingen samen van genade zo oneindig groot. We leren van elkaar. Kijken elkaar in het hart. We worden bemoedigd en bidden voor en met elkaar.

Terug in het gewone, alledaagse leven vergeten we het kamp niet. Eén keer week bidden we voor die jongens en voor de gezinnen. Ik hoop maar dat we het niet vergeten. Eén keer per week. Tot we weer op kamp gaan. De laatste dag bestudeerden we 2 Timotheüs 2, over strijd, lijden, dwaalleer en genade voor altijd. Gebed gevraagd!

Nelleke Donk